In de paar jaartjes dat ik nu werk bij de FEM mediatheek is onze collectie veranderd, de 'just in case collection' (Rick Anderson) is kleiner geworden. Voor deze vragen verwijzen wij naar de databanken en de student (en helaas de docent ook) struint hiervoor het internet op.
En geef ze eens ongelijk.
Ten eerste: is er natuurlijk van ALLES te vinden op het net. (ok, hierin is de term ALLES een groot minpunt: zie nog maar eens de info die echt relevant is boven water te krijgen)
Ten tweede: het lijkt overzichtelijk. Bij het gebruik van HET internet hoef je niet te kiezen uit EEN VAN DE databanken.
Het type informatie dat 'van de planken verdwenen is', betreft vooral statistische info, bedrijfsgegevens (jaarverslagen) en (losbladige)handboeken. Het type info dat makkelijk in een databank te stoppen is.
Onze rol zal meer moeten veranderen naar informatiespecialist naar informatie-intermediair. Wij moeten ervoor zorgen dat onze systemen zo ingericht zijn, dat onze gebruiker de juiste info (in woord en beeld) boven water krijgt, zonder dat hij de weg kwijtraakt in de verschillende bronnen (beetje a la Wolfram Alpha misschien wel). Voor het onderwijs blijft het een mooie uitdaging om de mogelijkheden van contentintegratie in de verschillende kennissystemen uit te werken. Maar de grootste uitdaging blijft volgens mij het bereiken en overtuigen van de docent, want dit zou voor de informatie-intermediair in het onderwijs de partner moeten zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
"Bij het gebruik van HET internet hoef je niet te kiezen uit EEN VAN DE databanken"
BeantwoordenVerwijderenMaar als je een zoekmachine gebruikt heb je al een impliciete keuze gemaakt! Sterker nog, je hebt er voor gekozen om een groot aantal belangrijke bronnen NIET te gebruiken omdat ze simpelweg niet ontsloten worden door Google (laten we het beestje een naam geven). Denk aan Ebsco, Science Direct, Pubmed, Britannica etc. Een gedeelte van de info zit weliswaar in Scholar maar de overgrote meerderheid van onze klanten gebruikt zelfs dat niet.
Daar zit denk ik de uitdaging, hoe overtuigen we studenten en docenten van het belang van wetenschappelijk betrouwbare en verifieerbare informatie als www.google.com zomaar op de proppen komt met 100.000 random hits?
De informatievaardigheden cursussen die ik tot nu toe heb gezien zijn eigenlijk niet een echte oplossing, er zit teveel een belerende toon in. Hmm, als ik dit bij mij de faculteit hardop zeg dan heb ik een week lang een conflict, misschien moet ik me wat zorgvuldiger uitdrukken :).